بار الها! با دلی آکنده ومملو از عشق تو ، وکوله باری از گناه به درگاهت آمده ام،خود از کرده هایم پشیمانم ،وخوب میدانم که چه میزان پای بر روی خطوط قرمزی که برای بندگانت ترسیم کرده ای گذاشته ام ، اما امیدوارم چون که ناامیدی گناهی است بس بزرگ ونابخشودنی وازسوی دیگر به کلام مولایم زین العابدین امید دارم که در #فراز_یازدهم_دعای_ابوحمزه_ثمالی می فرمایند :((مُتَنَجِّزٌ مَا وَعَدْتَ مِنَ الصَّفْحِ عَمَّنْ أحسَنَ بِکَ ظَنَّاً : خدایا من خواستار تحقق چیزى هستم که وعده کردى، و آن گذشت تو از کسی که گمانش را به تو نیکو کرده است. )) بار الها، سیل اشک از چشمانم جاریست ، ودستان خالیم رو به آسمانت،تو خوب میدانی که این بنده سراپاتقصیرت همیشه گمان نیک به پرودگارش داشته،چه در روزهای خوشی وخوشبختی وچه دررنج و مصبیتی که مبتلایش کردی وچقدر برایم شیرین بود،پس اکنون امید دارم که از تقصیراتم خواهی گذشت والعفو میخوانم…